Fısıltı; Bir Kabal: Kitap Bir

"Sen karanlıkta görebiliyorsun," diye hırıldadı Aager zifiri odada göremediği kıza. Kızdan uzun bir süre herhangi bir cevap gelmedi.

Neden sonra kızın, sanki bir kusur işlemiş ya da "kusurluymuş" gibi "utanmış" sesi duyuldu. "Evet."

"Işık yapabiliyor musun peki?" diye sordu Aager. Kızdan yine bir ses gelmedi ama adamın çıkarıp yere sabitlediği mum bir anda alev aldı.

"Hayır. Ben ışık yapamam," diye, rezil olmuş bir ifadeyle cevap verdi kız. "Ama senin ateşini yakabilirim ki..."

Aager mum ışığında kızın, komik ve konik saçlarının yerli yerinde ve olmaları gerektiği gibi olup olmadıklarını kontrol ettiğini gördü. Sonra da elbisesini düzeltip, herhangi bir kir, yırtık, ya da kırışıklık olmadığından emin oluşunu seyretti. Aager, kızın hangi ara yaptığını kestiremedi ama başı kucağında uyuyan izci kızın parçalanmış gömleği de artık tek parçaydı ve ilginç bir şekilde üzerinde kan lekesi de yoktu.

"Bunu yapabildiğini söylemedin," diye hırladı Aager.

"Bunu yapabildiğimi sormadın," diye, alt dudağını pörtleterek söyledi kız. "Neyi yapıp yapamadığımı sormazsan, bunu sana nasıl söyleyebilirim ama ki?"